Het Verdrag inzake de Bescherming van Europese Soorten en Natuurlijke Habitats (‘Verdrag van Bern’) is het eerste internationale verdrag voor de bescherming van zowel soorten als hun leefgebieden en om landen samen te brengen om samen te werken aan natuurbescherming. Het is de hoeksteen van biodiversiteitsbeleid in het kader van de Raad van Europa. Deze Raad moet niet verward worden met de Europese Unie van 27 lidstaten. De Raad is opgericht in 1949 als een zelfstandige internationale organisatie met als voornaamste doel het beschermen van mensenrechten, democratie en rechtspraak in Europa.

Het Verdrag van Bern is ondertekend door 50 landen en de EU, die zich hiermee verbonden tot het uitdragen van nationaal beschermingsbeleid, het rekening houden met de impact van ontwikkelingsplannen op het natuurlijk milieu, het promoten van onderwijs en informatie over natuurbescherming, en het coördineren van onderzoek.

Om de verdragsdoelen te bereiken en lidstaten te helpen bij de uitvoering is beleidsondersteuning nodig. Dit betekent het opstellen van analytische rapporten, monitoren van uitvoering en van Europese Diplomagebieden (top natuurgebieden met excellent beheer), adviseren bij het opstellen van strategieën, maken van aanbevelingen over specifieke thema’s, of ondersteunen bij bewustwording en communicatie.

Voor dit soort ondersteuning werkt de Raad van Europa met consulenten op tijdelijke basis. Na een openbare aanbesteding in 2017 werd gekozen als een van de tien consulenten over heel Europa die dit soort diensten leveren voor het Verdrag van Bern.